Witbier

Witbier

Witbier is geboren in Duitsland, daar bestaat geen twijfel meer over.

In de loop van de tijd worden twee grote families onderscheiden; de ‘weissen’ en de ‘Witbier’. Ze zijn respectievelijk Duits en Belgisch en hebben behoorlijk grote verschillen.

De 'weissen' zijn de oudste omdat ze dateren uit de tijd van Clovis. Destijds was de productie van bier in Germania wettelijk vastgelegd in een tekst die brouwers verplichtte om alleen ingrediënten uit de regio zelf te gebruiken (het circuit loopt vooruit) en bepaald welke ingrediënten mogen worden gebruikt (water, mout, hop en gist) . Er is dus geen toevoeging van kruiden of andere toevoegingen. Deze wet is nog steeds van toepassing met betrekking tot de 'weissen' en zijn substijlen (dunkel, hefe, enz.).

Wat het 'witbier' betreft, zijn er geschriften gevonden die melding maken van de productie van witbieren in de Leuvense regio tegen het einde van de 14e eeuw. Ook weten we dat het gebruik van koriander, dat eigen is aan deze stijl, al in de 18e eeuw werd toegepast door de monniken van Hoegaarden.

Het gebruik van koriander is een van de kenmerken van het moderne 'witbier', het is aanwezig in bijna alle witbieren die in België worden gebrouwen.

Maar het was in 1966 dat de stijl echt nieuw leven werd ingeblazen met Pierre Celis die de Hoegaarden zoals we die nu kennen, opnieuw creëerde. Pierre's succes was onmiddellijk, hij verkocht het label aan Interbrew (het huidige ABInbev) om naar de Verenigde Staten te gaan waar hij zijn recept bleef brouwen dat hij weigerde aan de industriële groep te onthullen.